مهدی سلیمی - گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
لیلا مصلحی - گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
امیرحسین لباف

چکیدههدف: اوقات فراغت یکی از ابعاد زندگی اجتماعی است که اگر با فرهنگ رایج جامعه مغایرت داشته باشد، می تواند تبدیل به یک مشکل یا معضل اجتماعی شود؛ لذا پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل موانع فرهنگی مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی اوقات فراغت در مراکز تفریحی ورزشی انجام شد.روش شناسی: روش تحقیق پژوهش از لحاظ نوع و تحلیل داده ها، از نوع کیفی با رویکرد نظریه سازی داده بنیاد بود. جامعه آماری پژوهش را مدیران ارشد، مسئولان امر و اعضای هیئت علمی آگاه به حیطه پژوهش تشکیل دادند، که به منظور انتخاب افراد نمونه از روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر رویکرد نظری استفاده گردید. داده های مورد نیاز با استفاده از مصاحبه های عمیق جمع آوری و در قالب سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده شرایط علی شامل وجود فرهنگ غیر بومی، دیدگاه مردسالارانه، ضعف در سرمایه فرهنگ ورزش زنان، عدم حمایت اجتماعی و موانع انگیزشی؛ شرایط زمینه ای شامل عوامل اقتصادی، عوامل امکاناتی و تسهیلاتی و عوامل مدیریتی و شرایط مداخله گر شامل عوامل فردی و گرایشات مذهبی شناسایی گردید. راهبردها در سه حوزه نیازسنجی و سیاستگذاری، بومی سازی و همراستایی ارگان های ذی ربط معرفی شد و پس از ارائه پیامدها، مدل پارادایمی ارائه گردید.نتیجه گیری: نیازسنجی و سیاست گذاری، هم راستایی ارگان ها برای دستیابی به اهداف و بومی سازی فعالیت های اوقات فراغت نتایج مطلوبی را در راستای رفع موانع فرهنگی حضور زنان در مراکز تفریحی ورزشی و استفاده از منافع حاصل از آن، به همراه خواهد داشت.

فرهنگ, زنان, ورزش, اوقات فراغت