سید حسن شاهچراغ - دانشجوی دکتری ، گروه حقوق ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ،
محمد حسن حسنی - دانشیار ، دانشکده حقوق ، دانشگاه دامغان ،
مهدی ذوالفقاری - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی،واحد دامغان،دانشگاه آزاد اسلامی،دامغان،ایران

با توجه به اینکه همه کشورها در طول دوران تشکیل خود با جرایم سیاسی دست و پنجه نرم می کردند و در خلال تاسیس و تدوین قوانین عام به این نوع جرایم نیز پزداخته و راهکارهایی نیز در این زمینه اندیشیده اند. در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دمیده شدن روح اسلامی به قوانین مدونه، قانون گذار در پی تصویب قوانینی بود که با حقوق افراد در تعارض نبوده و بتواند آنچه را که مصلحت شخص و دولت اسلامی بوده تامین گردد . علی رغم این موضوع در این نوع جرایم دولت توجه خاصی نداشته و به نظر از مهمترین جرایم در به خظر انداختن حیات یک نظام است لذا دولت مردان به طور جدی به این موضوع نگاه نموده و در قانون اخیرالتصویب در کلیه جهات از جمله عناصر تشکیل دهنده جرم، نوع و مرجع رسیدگی و غیره را مد نظر قرار داده است. و کاملا با جرایم عادی در تمایز قرار گرفته همچنین از نظر عنصر روانی نیز اصولا انگیزه و نوع آن در تحقیق جرائم بی تاثیر است. در جرائم سیاسی داعی خیرخواهانه و آزادی طلبانه سبب می شود تا مرتکب از یک سلسله امتیازاتی نسبت به مجرم عادی بهره مند شود. در فقه اسلامی نیز بغی را معادل جرم سیاسی دانسته و در تعریف جرم سیاسی از مفهوم بغی استفاده کرده اند، باغی به مسلمانی گفته می شود که با دولت اسلامی مخالفت می کند و دست به نافرمانی می زند که در واقع کسانی هستند

جرم سیاسی, فقه اسلامی, قوانین ایران, بغی