عباس ایمان پور - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،
حمید احمدی - استاد گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران
مسعود مطلبی - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران.

فساد یکی از مهم ترین عوامل آسیب پذیری کشورهاست که بر دوام و قوام دولت، کیفیت و چگونگی حکومت و حکمرانی آنها به شدت تاثیر می گذارد. آنگاه که فساد در دولت گسترش یابد، مناسبات حکومت و جامعه یا دولت و ملت متزلزل می گردد، مشروعیت دولت تضعیف و مقبولیت آن در میان شهروندانش کاهش می یابد. فساد در سطوح خرد و کلان اتفاق می افتد. اولی بر سطوح بالای حکومتی و رهبران در جهت فرسایش حکمرانی خوب، حاکمیت قانون و ثبات اقتصادی و نیز وضعیت کلی دولت اثر می گذارد و زمینه ساز شکنندگی دولت می شود، حال آنکه دومی، به پرداخت رشوه در مبادلات برای کسب خدمات بهتر، کسب مزایا یا استخدام دوستان در مشاغل قابل اعتماد مربوط می شود. هدف از این جستار، شناخت عوامل ایجاد شکنندگی دولت و فهم مهم ترین زمینه های فعال در حوزه ی فسادآوری در کشور و بررسی و ریشه یابی دلایل افزایش فساد در ایران در دولت های نهم و دهم بوده و اینکه آیا شرایط و شاخصه های یک دولت شکننده در ایران قابل مشاهده است و در صورت تایید، شکنندگی دولت چقدر از این موضوع تاثیر پذیرفته است. در نگارش مقاله از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده و فرضیه مقاله بر آن است که افزایش فساد در دوره های مورد مطالعه؛ باعث تشدید وضعیت شکنندگی دولت گردیده است

دولت, فساد, شکنندگی دولت, شاخص ادراک فساد