تاثیر تروگزروتین توام با ورزش تناوبی شدید بر آسیب قلبی و بیان ژن های آنتی اکسیدانی در سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر
عنوان مقاله: تاثیر تروگزروتین توام با ورزش تناوبی شدید بر آسیب قلبی و بیان ژن های آنتی اکسیدانی در سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-29-2_008
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-29-2_008
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابوالقاسم تقوی هلق - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران
حسین عابدنطنزی - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران
رضا بدل زاده - گروه فیزیولوژی٬ دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی و تحقیقات کاربردی دارویی٬ دانشگاه علوم پزشکی تبریز٬ تبریز٬ ایران
فرشاد غزالیان - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران
خلاصه مقاله:
ابوالقاسم تقوی هلق - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران
حسین عابدنطنزی - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران
رضا بدل زاده - گروه فیزیولوژی٬ دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی و تحقیقات کاربردی دارویی٬ دانشگاه علوم پزشکی تبریز٬ تبریز٬ ایران
فرشاد غزالیان - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران
مقدمه و هدف: امروزه سرطانها به عنوان عامل مهم بیماری، باعث بیش از ۱۲ درصد از مرگ و میرها در جهان میباشد. دوکسوروبیسین (DOX)، داروی موثر در درمان انواع سرطان است که کاربرد آن به دلیل سمیت قلبی ناشی از دوز تجمعی به میزان زیادی محدود شده است. تروگزروتین (TRX) از فلاونوئیدروتین مشتق میشود و خواص فارماکولوژیکی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر توام تروگزروتین و تمرین HIIT در کاهش سمیت قلبی ناشی از DOX و بیان ژنهای آنتیاکسیدانی در سلولهای قلبی رتها است. مواد و روش ها: رتهای ویستار نر بصورت تصادفی در پنج گروه (۱۰n=) تقسیم شدند: ۱) Control، ۲) DOX، ۳) HIIT+DOX، ۴) TRX+DOX، ۵) HIIT+TRX+DOX. پس از آخرین تمرین HIIT، رتهای تمرین کرده و گروه کنترل مربوطه تحت تزریق داخل صفاقی DOX قرارگرفتند. میزان تغییرات LDH و CKMB،با روش اسپکتوفوتومتری و تست الایزا و میزان بیان ژنهای آنتیاکسیدانی با روش Real-Time PCR اندازهگیری شد. نتایج: تزریق DOX میزان CKMB و LDH سرم را در رتها با سطح معنیداری به ترتیب (۰۵/۰>P) و (۰۱/۰>P) افزایش داد. تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان CKMBو LDH سرم را کاهش داد (۰۵/۰>P) و تاثیر توام آنها بیشتر از هرکدام بهتنهایی بود (۰۱/۰>P). تزریق DOX میزان بیان ژنهای آنتیاکسیدانی Nrf۲ و Foxo۱ را کاهش داد (۰۱/۰>P). تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان بیان ژن Foxo۱ را افزایش داد (۰۵/۰>P) و تاثیر توام آنها بیشتر از هرکدام بهتنهایی بود (۰۱/۰>P). تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان بیان ژن Nrf۲ را بطور غیرمعنیدار افزایش داد ولی تاثیر توام آنها، افزایش معنیدار بود (۰۱/۰>P). نتیجه گیری: تاثیر توام تمرین HIIT و تروگزروتین برای پیشگیری از سمیت قلبی ناشی از DOX و افزایش بیان ژنهای آنتیاکسیدانی در سلولهای قلبی رتها موثرتر از کاربرد هریک از این راه کارها بهتنهایی میباشد.
کلمات کلیدی: دوکسوروبیسین, تمرین تناوبی شدید, تروگزروتین, سمیت قلبی, ژن های آنتی اکسیدانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1552598/