حسین قربانی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی تصمیم گیری و خط مشی گذاری عمومی دانشگاه تهران
مجید احمد پور - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی تصمیم گیری و خط مشی گذاری عمومی دانشگاه تهران
حسین بهرامی ترابی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی تصمیم گیری و خط مشی گذاری عمومی دانشگاه تهران

دراین پژوهش تلاش شده ضمن بازخوانی خواستگاه ها و دلایل تدوین و اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها و بررسی عملکرد قانون مذکور با رویکرد مدیریت دولتی نوین، به این سوالات اساسی پاسخ داده شود اولا تا چه میزان اهداف در نظر گرفته شده برای هدفمندی یارانه ها در کشور محقق شده است؟ ثانیا ایا اساسا قانون هدفمندی یارانه ها از منظر مبانی نظری از جامعیت و استحکام کافی برای تحقق اهداف آن برخوردار بوده است یا خیر؟ در این راستا تلاش شده با استفاده از روش کتابخانه ای و محاسبات برآمده از اطلاعات جمع آوری شده، پاسخ سوالات تحقیق به شیوه تحلیلی - توصیفی استخراج شود. نتایج این مطالعه نشان می دهد، اجرای قانون هدفمندی یارانه ها (مصوب ۱۳۸۸) با رویکرد مدیریت دولتی نوین،در دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده خود از قبیل افزایش بهره وری انرژی، کاهش شدت انرژی و مصرف سرانه آن نیز کاهش آلودگی هوا ناکام بوده است. همچنین محاسبه حجم یارانه ضمنی انرژی قبل و بعد از قانون هدفمندی نشان می دهد که این قانون تاثیری بر کاهش حجم یارانه در اقتصاد ایران نداشته و هدفمند کردن یارانه ها فشارها را بر بودجه عمومی دولت کاهش نداده است. همچنین استدلال شده است که قانون هدفمندی یارانه ها، با توجه به نقاط ضعف و اشکالاتی که در مبانی و منطق آن وجود دارد، ظرفیت لازم و کافی برای تحقق اهداف تعیین شده را ندارد.

قانون هدفمندی یارانه ها ، مدیریت دولتی نوین ، اجرای خط مشی ، رویکردهای نوین اجرای خط مشی