محمد ابراهیم نیا - دانشجوی کارشناسی ، دانشکده مواد و متالورژی ،دانشگاه علم و صنعت ایران
مسعود گودرزی - استادیار، دانشکده مواد و متالورژی ،دانشگاه علم و صنعت ایران
محسن شیخی - دانشجوی کارشناسی ، دانشکده مواد و متالورژی ،دانشگاه علم و صنعت ایران

فرایند جوشکاری GMAW به سبب سرعت جوشکاری بالا، امکان ماشینی کردن فرایند و محافظت خوب حوضچه مذاب، در صنعت به طور گسترده ای کاربرد دارد. در سالهای اخیر توسعه تحقیقات بر روی گازهای محافظ بدلیل بهبود سلامت جوش و بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی جوش بدست آمده، بطور گسترده مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق تاثیر ترکیب گاز محافظ بر خواص جوش GMAW بدست آمده بر روی ورق فولاد ST 37-2 مورد بررسی قرار گرفته است. از 4 نوع گاز محافظ با ترکیب های متفاوتی از گاز دی اکسید کربن و آرگون برای جوشکاری استفاده شده است. پس از انجام تستهای متالوگرافی و مکانیکی، مشخص شد که با افزایش میزان دی اکسید کربن در گاز مخلوط آرگون-دی اکسید کربن چقرمگی ضربه جوش در ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد و سختی جوش کاهش می یابد. با افزایش میزان دی اکسیدکربن میزان اخال ها در جوش بدست آمده کاهش یافت و فاز فریت ویدمن اشتاتن نیز افزایش یافت، از طرفی عمق حوضچه مذاب افزایش یافته و شکل جوش مناسب تری بدست می آید. با افزایش میزان دی اکسید کربن روانی جوش افزایش می یابد. از طرفی پاشش مذاب نیز افزایش می یابد

GMAW ، فولاد ST37-2 ، گاز محافظ ، چقرمگی ضربه،بردار مارانگونی