سیدموسی سیادتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان
احمد منشی - دانشیار دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان

یکی از عواملی که باعث بلوکه شدن دو لایه کاری ودائمی تاندیش ودر نتیجه مصرف زیاد مواد نسوزوایجاد هزینه های بالامی شود استفاده ازبایندرهای حاوی اکسیدهای زودذوب مانند اغلب بایندرهای فسفاتی مورد استفاده در صنعت می باشد.در دماهای بالا این بایندرها،با ایجاد فازهای مذاب، باعث واکنش بین دو لایه دائمی و کاری شده که در نتیجه در قسمتهایی از تاندیش، این دو جرم در هم نفوذ کرده، به هم می چسبندوسبب مشکل شدن پروسه دی اسکالینگ وآسیب رساندن به لایه دائمی می شود .در این تحقیق به بررسی امکان استفاده از بایندرهای سولفاتی همچون اسید سولفامیک، سولفات آلومینیوم، منیزیوم،کلسیم وسدیم به جای بایندرهای فسفاتی متداول مورد استفاده در ترکیب جرمهای تاندیش پرداخته شده است .مطالعات ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) وآنالیز فازی با پراش پرتو ایکس(XRD) نشان داد که در میان بایندرهای سولفاتی مورد مطالعه سولفات منیزیم بهترین است.این بایندر در دمای پایین استحکام بخش است ودر دمای بالا به SO3 و MgO تجزیه می شود.SO3 به صورت گاز تبخیر شده وMgO اکسید دیرگدازی است که با اکسید میزبان که معمولا از همان جنس MgO می باشد واکنش نمی دهد.ذوب نشدن و واکنش نکردن پدیده دی اسکالینگ را آسان واز تخریب لایه دائمی جلوگیری می کند.

لایه کاری، تاندیش، بایندر،باندهای سولفاته،دی اسکالینگ