فخریه نمازیان - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
جلیل تجلیل - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
رقیه صدرایی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

نهج البلاغه یکی از منابع معتبر قابل استناد است که «اخو القران» نامیده شده است.بسیاری از حقایق قرآن مجید در این کتاب شرح و بسط داده شده است . ایننوشتار به بررسی گستره تاثیر کلمات قصار نهج البلاغه در ادبیات فارسی پرداخته وبا روش توصیفی - تحلیل و با بررسی محتوایی حکمت ۱۴۲ ، در پی پاسخ بهپرسش هاست: آیا منشا حکمت های نهج البلاغه معارف الهی قرآن است؟ سیطر همعارف اخلاقی و الهی نهج البلاغه بر پهنه ادبیات ایران تا چه حد بوده است؟ بدیهیاست آثار گران قدر ادبیات فارسی به گونه های مختلف ازجمله الهام، اقتباس، تلمیح،تاثیر غیرمستقیم و تاثیر صریح و قطعی، از منبع وحی و و نیز نهج البلاغه تاثیرپذیرفته اند. این تحقیق در پی درک انواع این تاثیر به قدر استطاعت است . در اینمقاله شرح و بسط حکمت ۱۴۲ با توجه به ریشه ادبی لغات صورت گرفته است ودر پی تبیین رابطه عمیق معارف نهج البلاغه با قرآن کریم و پرتوافکنی این معارفعظیم الهی بر ادبیات فارسی است.

قرآن، نهج البلاغه، کلمات قصار، حکمت ۱۴۲ ، ادبیات فارسی