صابر شفیعی - دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
محسن آیتی - دانشیار گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
محمد اکبری بورنگ - دانشیار گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
هادی پورشافعی - دانشیار گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
حسین شکوهی فرد - دانشیار گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین برنامه درسی پنهان با سبک­های تفکر و ارتباطی دانش­آموزان متوسطه شهر مهران است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کل دانش­آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر مهران به تعداد ۲۸۵ نفر است که به بر اساس فرمول کوکران ۱۶۴ نفر به شیوه طبقه­ای تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه­های سبک­های تفکر Sternberg, R, J.Wagner , R. (۲۰۰۷) ، سبک­های ارتباطی Norton (۱۹۸۷) و برنامه درسی پنهان  (Hashemi,۲۰۱۲) استفاده شد و برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل عاملی تاییدی، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد پرسشنامه برنامه درسی پنهان  (Hashemi,۲۰۱۲) دارای سه مولفه است و در تحقیق حاضر نیز دارای روایی مناسب است. همچنین نتایج نشان داد نقش برنامه درسی پنهان بر سبک­های تفکر و سبک­های ارتباطی دانش­آموزان معنادار بوده است. نتایج تحقیق نشان داد بین مولفه های تعامل متقابل افراد، ساختار سازمانی مدرسه، ساختار فیزیکی با سبک­های ارتباطی و بین سبک­های تفکر و مولفه های تعامل متقابل افراد، ساختار سازمانی مدرسه، ساختار فیزیکی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

برنامه درسی پنهان, دانش آموزان مقطع متوسطه, سبک های تفکر, سبک های ارتباطی, شهر مهران