محمد مهدی مرتهب - دانشکده عمران - دانشگاه صنعتی شریف
رضا شمس مجد - کارشناس ارشد مهندسی عمران - مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم

طی سالهای اخیر ، بازار کارهای اجرایی به سمت قراردادهایی سوق پیدا کرده است که در آنها مبلـغ نهـایی و زمـان تکمیل کار تضمین شده باشد . قراردادهای " "EPC روشی مناسب و مط مئن برای انجام پروژه های بزرگ صنعتی در جهـت نیل به چنین اهدافی می باشد . مساله مهم دیگری که در این راستا حائز اهمیت است پایه و اسـاس روشـهای برنامـه ریـزی برای اجرای این نوع قراردادها می باشد . در گذشته نه چندان دور برنامه ریزیها بـه روش دامنـه معـین (Deterministic ) (Stochastic ( انجام می گرفت ولی به علت افزایش زمان و هزینه انجام پروژه ها ، در سالهای اخیر روش دامنـه احتمـالی جایگزین روش قبلی شده است . دانش مدیریت ریسک نیز بعنوان زیرمجموعه ای از دانش مدیریت پروژه ، همگـام بـا چنـین تحولاتی به مرور منشاء اثر گردیده است . در ای ن مقاله با مطالعه موردی طرح زغـال سـنگ طـبس کـه نمونـه ای از قـرارداد EPC " می باشد ، یک مدل پیشنهادی کلی با توجه و بر پایه اسـتاندارد PMBOK " بـرای ایـن نـوع قراردادهـا ارائـه گردیده است که در آن ، لزوم برنامه ریزی و مدیریت ریسک در مراحل قبل از برنده شدن در مناقصه و بعد از برنـده شـدن و عقد قرارداد مورد بررسی و توجه قرار گرفته است . همچنین در دو مرحله آغازین مـدیریت ریـسک ( برنامـه ریـزی ریـسک و شناسایی ریسک ) روشهایی پیشنهاد می گردد که می تواند سرآغازی جهـت استانداردسـازی اسـناد و مـدارک بـرای مراحـل مختلف مدیریت ریسک در پروژه های " "EPC محسوب شود .

مدیریت ریسک ، زمان ، هزینه ، PMBOK، EPC