علی بهشتی اردکانی - Department of Environmental Engineering, Faculty of Natural Resources and Environment, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
امیرحسام حسنی - Department of Environmental Engineering, Faculty of Natural Resources and Environment, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
همایون احمدپناهی - Department of Chemistry, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
امیر حسین جاوید - Department of Environmental Engineering, Faculty of Natural Resources and Environment, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
الهام منیری - Department of Chemistry, Varamin (Pishva) Branch, Islamic Azad University, Pishva, Varamin, Iran

در این تحقیق به بررسی عملکرد یک نانوجاذب اصلاح شده در حذف کل هیدروکربنهای نفتی (TPH) - عنوان شاخص آلاینده نفتی - پرداخته می شود. بدین منظور نانو ذرات اکسید قلع با ترکیب ۳- مرکاپتو پروپیل تری متوکسی سیلان در دی اکسان اصلاح گردید. سپس مونومر عامل دار شده از طریق آلیل بوتیل اتر و N,N– دی متیل آکریل آمید بر روی بدنه نانو ذرات اصلاح شده پیوند داده شد. نانو جاذب تهیه شده با طیف اسپکتروسکوپی تبدیل فوریه مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و (SEM) مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان دهنده تشکیل جاذب نانو اکسید قلع با عامل های سطحی مورد نظر در محدوده اندازه ۵۰-۳۰ نانومتر می باشند. اثر پارامترهای pH، دمای واکنش و زمان تماس بوسیله اندازه گیری TPH بوسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی مورد مطالعه قرار گرفت که بررسی ها نشان می دهد که pH و زمان بهینه برای جذب TPH از آب به ترتیب برابر ۵ و در حدود ۱۰ دقیقه می باشد. بررسی ایزوترمهای جذب و مدلهای کنتیک جذب نشان می دهند که فرآیند جذب آلاینده های نفتی از آب توسط نانو جاذب ساخته شده از ایزوترم لانگمویر و مدل کنتیک سودوی مرتبه دوم پیروی می کند. نهایتا این جاذب توانایی حذف حدود ۸۵% از آلاینده های نفتی از نمونه آب واقعی را دارد.

Oil removal, TPH removal from water, Nano tin oxide, Modified sorbent