حمیدرضا برخی - دانشجوی کارشناسی حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران
کیانوش برخی - رئیس دادگستری شهرستان ایلام، کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران
حسین فیضی - دانشجوی کارشناسی حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران

در این مقاله سعی شده به بررسی مفهوم و جایگاه نشاط آوری در تامین سلامت اجتماع و توسعه پایدار از دیدگاه قرآن و روایات معصومین و تعالیم دینی پرداخته شود. با بررسی یافته ها: ۱- چون دین از منبع لایزال حیات سرچشمه می گیرد، پیام آن هم حیات واقعی است و تمام هستی از منظر دین در جنبش و حرکت و بالندگی است و این کاملا با شادابی و نشاط نوع بشر سازگار است. ۲- شادی، براساس ارزش ها و اهداف مقدس قرآن، نشانه ای از پیروزی موحدین بر مشرکین است. ۳- دین داری بر شادابی می افزاید و آدمی را از خمود و تنبلی رهانده، سرزنده و سرحال می سازد. ۴- نگرش قرآن به شادی، خوشحالی و سرور، نگرشی مثبت است و از مردم می خواهد که در بروز احساسات و عواطف خویش نسبت به امور مثبت، کنترل و مدیریت احساسات خود را با رعایت حد اعتدال در اختیار گیرند. ۵- شادی به دو قسم پسندیده و ناپسند تقسیم می شود. نتایج نشان داد که اسلام به هیچ وجه با شادی و نشاط مخالفتی ندارد و نیاز به شادی و نشاط نیازی غریزی است. بدون نشاط نه امور دنیوی انسان به انجام می رسند و نه امور اخروی.

توسعه پایدار، نشاط آوری، اعتدال، سلامت، احساسات