علیرضا اسماعیلی - کارشناسی ارشد، دانشکده صنایع، مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
علیرضا اصغریان - کارشناسی ارشد، دانشکده صنایع، مهندسی صنایع، مدیریت سیستم و بهرهوری دانشگاه آزاد، نجف آباد، ایران
تکاوش بحرینی - کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت، مدیریت تکنولوژی، دانشگاه آزاد تهران مرکز، تهران، ایران

تسهیم دانش به عنوان یکی از ضرورت های سازمان در ایجاد یادگیری سازمانی اهمیت بسیاری دارد. در نتیجه، سازمانها به دنبال شناسایی عوامل انگیزشی تسهیم دانش هستند تا سازمان را در دستیابی به مزیت رقابتی بیشتر و بهتر یاری مینماید. این پژوهش با هدف ارائه مدلی برای بررسی عوامل انگیزشی تسهیم دانش در سازمان موردنظر تعریف گردید. در این پژوهش که مبتنی بر طرح اجرا شده مدیریت دانش در شرکت ارتباطات زیرساخت انجام شده است، در مرحله ی نخست، سیاستهای انگیزشی و غیرانگیزشی تسهیم دانش از طریق ادبیات تحقیقاتی و مصاحبه با خبرگان شناسایی گردید. عوامل شناسایی شده شامل ۲۶ عامل فضا و جو تسهیم دانش، داشتن زمان کافی برای تسهیم دانش، نبود دسترسی به دانش، محرمانگی دانش، نبود اعتماد درباره صحت دانش، جهتگیری سیاسی در تسهیم دانش، دیدگاه منفی کارکنان و دیدگاه منفی مدیر نسبت به تسهیم دانش، داشتن زمان کافی برای تسهیم دانش، داشتن زمان کافی، کمبود رقابت، ارتباطات و تعامل، نبود اعتماد بین طرفین، سوء استفاده از دانش، نبود امنیت شغلی، تخصیص بودجه، آموزش، فرهنگ تسهیم دانش، تدوین تسهیم دانش بین اهداف سازمان، تشویق شدن مدیران و کارکنان به تسهیم دانش، ارائه پیشنهادات دانشی، تعهد سازمانی، رضایت شغلی، پاداش فردی و گروهی، کیفیت عملکرد، اشتیاق و تمایل به تسهیم دانش، ترس از اعلان شکستها، سلسله مراتب سازمانی، می باشند. سپس بر پایه ی اصول متدولوژی سیستمهای پویا، مدل دینامیکی مربوط سیاستهای انگیزشی تسهیم دانش با ترسیم انگیزش کل به عنوان متغیر انباشت و ۲۶ متغیر جریان ساخته شده و پس از حصول اطمینان از کارکرد مدل، در بخش نتیجه گیری به سوالات پژوهشی پاسخ مناسبی داده شد.

سیاستهای انگیزشی و غیرانگیزشی، سیستم پویا، مدیریت دانش، تسهیم دانش، ونسیم