محمدمهدی فتاحی - کارشناس ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
حمیدرضا جاویدکیا - کارشناس پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم

بیابان زایی که با بهم خوردن تعادل خاک پوشش گیاهی هوا و آب درمناطق اقلیم خشک وشکننده همراه است کاهش یا نابودی کامل توان بیولوژیک اراضی از بین رفتن شرایط مساعد زندگی و افزایش مناظر ناخوشایند بیابانی را درپی خواهد داشت این تحقیق با هدف بررسی حساسیت اراضی به بیابان زایی درحوزه آبخیز قمرود به وسعت 1614176 هکتار انجام شد ارزیابی شاخصهای بیابانی شدن برای ترسیم نقشه حساسیت اراضی به بیابان زایی به تفکیک برای هریک از فرایندهای زوال پوشش گیاهی فرسایش آبی فرسایش بادی افت کمی و کیفی منابع اب و شورشدن خاک و هریک ازجنبه های بیابانی شدن وضعیت کنونی و استعداد طبیعی همچنین عامل انسان برمحیط زیست به روش فائو - یونپ تعیین شد با تلفیق و ادغام لایه های اطلاعاتی به دست آمده با میانگیری از وزن هریک از جنبه های دوگانه بیابان زایی وضع موجود و استعداد طبیعی اقدام به طبقه بندی بیابان زایی گردید و نقشه های مزبور درمحیط GIS تهیه شد.

بیابان زایی، حساسیت اراضی، قمرود، .GIS، FAO-UNEP