رضا حسن پور کاشانی - گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه
سارینا احدی - گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه
میکائیل حسینی آلمان آبادی - گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه
حجت اله اسدیان - گروه صنعتی فریمان

با توجه به کاربردهای باریت در صنایع دارویی و پزشکی، هدف از این تحقیق بررسی امکان خالصسازی نمونه های معدنی باریت با میزان خلوص متفاوت، جهت استفاده در ساخت سولفات باریم مورد استفاده در عکسبرداری پزشکی است. مقایسه درجه خلوص نمونه های باریت با استاندارد دارویی سولفات باریم، حاکی از شرایط مناسبی از نظر سولفات باریم محتوی برای نمونه های مورد مطالعه، و عدم نیاز به فرآوری اولیه جهت پرعیارسازی آنها است. به منظور خالصسازی و تولید محصول مطابق با استانداردهای دارویی، آزمایشهای لیچینگ با استفاده از اسید HCl و H۲SO۴، در مدت زمانهای متفاوت ۱) و ۲ ساعت) و برای دو حالت نمونه خرد شده (d۵۰=۱۵ m) و نمونه اولیه (d۵۰ =۱۶۵ m)، انجام گرفته است. بر اساس نتایج، بیشترین مقدار مواد حل شده در اسید (برای نمونه (d۵۰=۱۶۵ m مربوط به لیچینگ باریت (با مقدار ناخالصی بیشتر) در HCl، به میزان ۱۹/۰۵ درصد است. کمترین مقدار مواد حل شده نیز مربوط به همین نمونه باریت و در H۲SO۴ است. بطورکلی لیچینگ باریت خرد نشده (d۵۰=۱۶۵ m) با هر دو اسید، نتیجه مناسبی در کاهش مقادیر ناخالصیها تا حد مجاز نداشته است. از اینرو جهت دستیابی به استانداردهای دارویی، لیچینگ برای نمونه خرد شده (d۵۰=۱۵ m) و با افزایش مدت زمان فرایند به دو ساعت انجام گرفته است. لیچینگ باریت (حاوی ناخالصی کمتر) در HCl، دارای مناسبترین نتیجه در کاهش فلزات سنگین باریت و رساندن آنها به حد مجاز است. بطور کلی، آسیا کردن و افزایش زمان ماند در لیچینگ باریت در HCl و در حضور دماهای بالاتر از محیط، تاثیر چشمگیری در کاهش فلزات سنگین نمونه و یا بعبارت دیگر، خالصسازی سولفات باریم داشته است.

سولفات باریم، ذخایر باریت، استاندارد دارویی، اسیدشویی