سیدعطااله ساعد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- گرایش راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران
ندا کامبوزیا - استادیار گروه راه و ترابری، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
حسن زیاری - استاد گروه راه و ترابری، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

هرچندکاربرد مصالح خرده آسفالتی، روشی اقتصادی و سازگار با محیط زیست جهت نوسازی روسازی ها بشمار می آید، اما بررسی دقیق عملکرد مکانیکی این روسازی ها در کوتاه مدت و بلند مدت، از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این پژوهش، تاثیر سطوح مختلف پیرشدگی بر پتانسیل شیارافتادگی مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای حاوی مصالح خرده آسفالتی و عامل بازیابی قیر مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، مخلوط های آسفالتی داغ و گرم با استخوان بندی سنگدانه ای، حاوی مقادیر ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد مصالح خرده آسفالتی و در دو حالت پیرشدگی کوتاه مدت و بلند مدت، تحت آزمون خزش دینامیکی قرار گرفتند. بمنظور بازیابی خواص قیر مصالح خرده آسفالتی، عامل آروماتیکی بازیابی قیر دنوکس مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، مقاومت در برابر شیارافتادگی مخلوط های آسفالتی داغ با افزودن مصالح خرده آسفالتی به میزان ۴۹/۱ درصد افزایش یافت. همچنین، افزودنی آسفالت گرم ساسوبیت، موجب کاهش مقاومت در برابر شیارافتادگی مخلوط های آسفالتی گردید. در حالت کلی، افزودن عامل بازیابی قیر به مخلوط های آسفالتی حاوی مصالح خرده آسفالتی، تاثیری منفی بر مقاومت در برابر شیارافتادگی این مخلوط ها گذاشته است. از طرف دیگر، افزایش درصد مصالح خرده آسفالتی، باعث کاهش تاثیر مخرب پیرشدگی بر پتانسیل شیارافتادگی مخلوط های آسفالتی گردیده است.

شیارافتادگی، پیرشدگی، مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای، مصالح خرده آسفالتی، عامل بازیابی قیر