مهناز مقدری کوشا - MSc in Medical Surgical Nursing, Department of Operating Room, Faculty of Paramedicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
فاطمه چراغی - Ph.D in Nursing, Department of Nursing, Member of Maternity and Child Care Research Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Hamedan University of Medical Sciences, Hamedan, Iran
حمیده مظفری - MSc in Anesthesiology, Department of Anesthesiology, Faculty of Paramedicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
بهزاد ایمنی - Ph.D in Nursing, Department of Operating Room, School of Paramedicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
بهناز مقدری کوشا - MSc in Medical Surgical Nursing, Hospital Cardiovascular Subspeciality Farshchian, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
محمد مقدسی امیر - PhD Student of Biostatistics, School of Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
مژگان جوکار - MSc in Medical Surgical Nursing, Department of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پیراپزشکی در سال ۱۳۹۵ انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود، جامعه پژوهش، دانشجویان ترم ۳ تا ۸ دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان بودند. ۴۰۰ دانشجو به روش سرشماری انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه استاندارد یادگیری خودتنظیمی. مورد ارزیابی قرار گرفتند. معدل کل دانشجویان نیز معیاری جهت ارزیابی وضعیت پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین معدل آزمودنی ها ۹۲/۱۵ و میانگین نمره یادگیری خودتنظیمی آنها ۱۰/۷۷ بود. اکثر آزمودنی ها (۷۵/۷۸%) از راهبردهای یادگیری خودتنظیمی استفاده می کردند. طبق مدل رگرسیون خطی ساده، بین میزان بکارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در سطح معنی داری ۵ درصد رابطه آماری معنی داری مشاهده شد (۰۰۱/۰ > P) بطوریکه به ازای افزایش هر واحد نمره در خودتنظیمی، بطور متوسط به میزان ۰۴/۰ به معدل دانشجو اضافه می شد. طبق آزمون T دو نمونه ای مستقل بین میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر و پسر (۰۰۱/۰ > P) و میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان متاهل و مجرد تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (۰۴۴/۰ = P). طبق نتایج این مطالعه متغیر یادگیری خودتنظیمی ۹ درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می نماید. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بکارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان موثر است و باعث افزایش پیشرفت تحصیلی آن ها می شود، لذا توصیه می شود استفاده از این راهبردها در برنامه های آموزشی دانشجویان گنجانده شود.

Self-Regulated Learning, Academic Success, Students, یادگیری خودتنظیمی, پیشرفت تحصیلی, دانشجویان