افشین هوشنگ - دانشجوی کارشناسی ارشد الکتروسرامیک دانشگاه شیراز
مریم تدین - دانشجوی کارشناسی ارشد الکتروسرامیک دانشگاه شیراز
احمدعلی سلاحی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد شناسایی و انتخاب مواد دانشگاه شیراز
سیروس جوادپور - دانشیار بخش مهندسی مواد دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

مساله و چالش اصلی در سرامیک های شفاف PLZT ، دستیابی به چگالی های بالا و نزدیک به چگالی تئوری است. برای این منظور می بایست به نحوی شرایط را برای حذف حفره های به جا مانده درون ماده، فراهم کرد. ساختار سرامیک های PLZT پروسکایت است. در این ساختار اکسیژن یک هشت وجهی ایجاد می کند. بنابراین اکسیژن در این ساختار از تحریک و قابلیت نفوذ بالایی برخوردار است. پس با دمیدن گاز اکسیژن در حین پرس نمودن پودرهای کلسینه شده و جایگزین کردن هوا با اکسیژن در حفره های نمونه های خام ، فرایند تفجوشی و حذف حفره های بین پودرها تسهیل می شود و ر زمان های مشابه به چگالی نهایی بیتری خواهیم رسید. همچنین مخلوط کردن پودرها با اندازه نانو و میکرومتر باعث افزایش چگالی خام قطعات و در نتیجه چگالی نهایی آنها خواهدشد.در اینپژوهش اثر دمیدن گاز اکسیژن مخلوط سازی پودرها با اندازه مختلف بر روی رفتار چگالش و خواص فروالکتریک پودرهای PLZT کلسینه شده با ترکیب های 8/65/35 در دماها و زمان های مختلف ، بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در دما و زمان مشابه نمونه های پرس شده در اتمسفر اکسیژن، چگالی بالاتری داشته و خواص بهتری نسبت به نمونه های پرس شده در هوا از خود نشان می دهند.

سرامیک PLZT ، تفجوشی، خواص فروالکتریک، ساختار پروسکایت، پودر نانو