سیداحمدرضا سلامتی - کارشناس ارشد مشاوره خانواده
ساره نصرتی جهرمی - کارشناسی ارشد مشاور خانواده

هدف: این پژوهش با هدف آزمون مدل روابط بین سبک های مقابله و خودکارآمدی مقابله حرفه ای با استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت در گروهی از پرستاران انجام شد. روش: در این پژوهش همبستگی، ۱۵۱ نفر از پرستاران شاغل در بخش های اونکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران به پرسشنامه باورهای خودکارآمدی مقابله شغلی برای پرستاران (پیسانتی، لامباردو، لوسیدی، لازاری و برتینی، ۲۰۰۸)، نسخه کوتاه سیاهه مقابله با موقعیت های استرس زا (کوهن، جانگ و استین، ۲۰۰۶) و سیاهه استرس ناشی از حرفه های سلامت (ولفگانگ، ۱۹۸۸) پاسخ دادند. برای آزمون مدل مفروض از روش آماری مدل یابی معادله ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه سبک مقابله مسئله محور و خودکارآمدی مقابله حرفه ای با استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت، منفی و معنادار (۰۵/۰P<) و رابطه بین سبک های مقابله هیجان محور و اجتنابی با استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت، مثبت و معنادار بود (۰۵/۰P<). علاوه بر این، نتایج نشان داد که مدل مفروض با داده ها برازش مطلوبی داشت و متغیرهای باورهای خودکارآمدی مقابله حرفه ای و سبک های مقابله، ۳۷ درصد از واریانس نمرات استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت را تبیین کردند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر ضرورت کاربست مداخلات روانی آموزشی ناظر بر غنی سازی مهارت های مقابله ای افراد شاغل در حرفه های سلامت محور، تاکید می کند.

استرس حرفه های سلامت, باورهای خودکارآمدی مقابله حرفه ای, پرستاران, سبک های مقابله