زهره سهیلی سالک - Azad university tehran branch faculty of psychology
نورعلی فرخی - PhD in Educational Psychology, Associate Professor, Department of Measurement, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
کامبیز پوشنه - Assistant Professor, Curriculum Planning, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran

هدف پژوهش اثربخشی آموزش تحول مثبت نوجوانی به والدین بر کیفیت رابطه ادراک شده والد-نوجوان تعیین شد و به روش نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش دانش آموزان مقطع اول متوسطه مدارس دخترانه منطقه یک تهران و نمونه پژوهش ۰۳ نفر از دختران ۱۲ تا ۱۱ سال (۱۱ نفر گروه آزمایش و ۱۱ نفر گروه کنترل) در سال ۹۹-۳۳ بودند. مادران گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه دو ساعته در برنامه ی آموزشی تحول مثبت نوجوانی شرکت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت روابط والد-فرزندی آلابام (فریک، ۱۹۹۱) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۴ SPSS و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروه آزمایشی و گواه در نمرات والدگری مثبت، تنبیه بدنی و مشارکت پدر تفاوت معنی داری وجود دارد(۳/۳۱ >P). میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش در مولفه های والدگری مثبت و مشارکت پدر افزایش معنیداری پیدا کرده است و در مولفه ی تنبیه بدنی کاهش معنی داری پیدا کرده است که حاکی از اثربخشی آموزش تحول مثبت نوجوانی به والدین بر کیفیت رابطه ادراک شده والد-نوجوان میباشد. تاکید بر مولفه های تحول مثبت می تواند برنامه ی عملی مناسب برای بهبود و ارتقای کیفیت رابطهوالد-نوجوان باشد.

Positive youth development, Positive Psychology, Parent-Adolescent Relationship Quality, Parent-Adolescent Relationship Quality Components, adolescents