لیلا کاشانی وحید - استادیار روان شناسی دانشگاه تهران
غلامعلی افروز - استاد روان شناسی دانشگاه تهران
محسن شکوهی یکتا - دانشیار روان شناسی دانشگاه تهران
کمال خرازی - استاد روان شناسی دانشگاه تهران
باقر غباری بناب - استاد روان شناسی دانشگاه تهران

چکیدهمقدمه: تقویت مهارت حل مسئله بین فردی در دانش آموزان سرآمد می تواند به آن ها در مواجهه با مشکلات بین فردی و اجتماعی یاری دهد. با توجه به اهمیت مهارت حل مسئله برای دانش آموزان، به طراحی برنامه آموزش حل مسئله بین فردی با رویکرد خلاقانه و ارزیابی اثربخشی آن بر بهبود مهارت های اجتماعی در دختران سرآمد پرداخته شد. روش: این پژوهش به شیوه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل اجرا شد. با استفاده از آزمون ماتریس های پیش رونده هوش ریون (۱۹۳۸) و آزمون هوش استنفورد-بینه تهران (افروز و هومن، ۱۳۷۵) ازمیان دانش آموزانی که دارای هوش بهر بالاتر از ۱۲۰ تشخیص داده شده بودند، ۴۲ نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش طی ۱۵ جلسه (هر جلسه ۶۰-۴۵ دقیقه) در برنامه آموزش حل مسئله خلاق بین فردی شرکت کردند و گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور ارزیابی مهارت های اجتماعی این دانش آموزان، مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که در تمامی خرده مقیاس های مهارت های اجتماعی و حل مسئله، بین میانگین نمرات گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (p

مهارت های حل مسئله, برنامه آموزش حل مسئله خلاق بین فردی, مهارت های اجتماعی, دانش آموزان سرآمد