رشید هاشمی - کارمند پتروشیمی تبریز
فرهنگ ارشاد - استاد بازنشسته گروه جامعه شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران (نویسنده مسئول).
سیف اله سیف اللهی - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
فیروز راد - استادیا ر گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور- صندوق پستی ۱۹۳۹۵۳۶۹۷، تهران- ایران.

این مقاله تحلیلی بینا رشته ای است بین جامعه شناسی و ادبیات و سعی دارد از منظری جامعه شناختی آثار سپهری را مطالعه نماید. برای این منظور ضمن استفاده از نظریه های مختلف جامعه شناختی مربوط به این حوزه چون پسا ساختارگرایی و هرمنوتیک مدرن، از روش شناسی تحلیل گفتمان لاکلا و موفه نیز استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که آثار سپهری فاقد تعین معنایی است، ارتباط دال و مدلول در آن یک به یک نیست و امکان خوانش های متفاوت و تکثیر معنی در آن وجود دارد. این امر امکان پسا ساختارگرایانه بودن آثار وی را توضیح می دهد. این تحقیق هم­چنین نشان می دهد که ادبیات ایران همپای ادبیات جهانی از ظرفیت بالایی در پرداختن به مسائل انسانی و اجتماعی برخوردار است و با رویکردهای متفاوتی به تفسیر آن­ها می پردازدکه روایت سپهری تنها یکی از آن­هاست. این تحقیق و کارهای مشابه ضمن کشف چنین توان­مندی هایی، از مهجوریت این آثار کاسته، اهمیت تحقیقات بینا رشته ای را روشن نموده و ضرورت آموزش توامان آن­ها را در رشته های دانشگاهی مربوطه بیشتر از گذشته یادآور می شوند.

پسا ساختارگرایی, هرمنوتیک, تحلیل گفتمان, دال, مدلول