حمید بهنگار - کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر، دانشگاه خاتم، تهران، ایران
بابک مجیدی - استادیار - گروه مهندسی کامپیوتر - دانشگاه خاتم - تهران - ایران
علی موقر - استاد گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

دامپروری صنعتی نسل چهارم باعث کاهش تلفات دام، افزایش میزان باروری، کاهش هزینه های عملیاتی، مدیریت منابع انسانی و به صورت کلی افزایش بهره وری می شود. در این تحقیق مجموعه ای از حسگرهای الکترونیکی - زیستی برای خودکارسازی هوشمند دامداری صنعتی به صورت یک گردن بند و یک پابند طراحی شد که به تک تک دام ها متصل می شود. مجموعه ای از دروازه های اینترنت اشیا که به صورت اختصاصی برای مزرعه طراحی و به صورت آزمایشی پیاده سازی شدند وظیفه انتقال داده های این حسگرها را به سیستم محاسبات ابری بر عهده داشتند. با طراحی یک سامانه نرم افزاری تحلیل داده های بزرگ بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از دام ها، رفتار دام برای ارائه توصیه های لازم در مدیریت دامداری مدل شد. سامانه خودکارسازی ارائه شده، نشانه­های حیاتی دام ها شامل دمای بدن، میزان تحرک، میزان تغذیه و نشخوار، فحل بودن و رفتار دام ها مانند استرس گرمایی و موارد مشابه را با دقت بالایی در لحظه نظارت می کند و در اختیار دامداران قرار می دهد. در این تحقیق با کمک داده های حسگرهای دام و روش های هوش مصنوعی رفتار دام به صورت شبانه روزی بررسی شد. دقت الگوریتم نزدیک ترین همسایه  برای مدل سازی رفتار دام ۷۸ درصد و دقت شبکه های عصبی پیچشی ۸۴ درصد بود. اما با توجه به سادگی اجرای الگوریتم نزدیک ترین همسایه  استفاده از این روش طول عمر باتری سیستم را تا ۵/۴ برابر افزایش داد و انتخاب مناسب تری بود.

تکنولوژی دامپروری, حسگر پوشیدنی, داده های بزرگ, هوش مصنوعی