زهرا اقدامی - دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
فریده یوسفی - دانشیار، گروه روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روا ن شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ساختاری بین ادراک دانشجویان از کیفیت فضای دانشگاه و سازگاری شان با دانشگاه با واسطه گری درگیری تحصیلی انجام شد. شرکت کنندگان شامل ۳۹۰ نفر (۲۰۸ زن و ۱۸۲ مرد) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه دانشکده و محیط دانشگاه (مک دونالد، ۱۹۹۶)، پرسشنامه درگیری تحصیلی (ریو، ۲۰۱۳) و پرسشنامه سازگاری دانشجویان با دانشگاه (بیکر و سیرک، ۱۹۸۴) را تکمیل کردند. پایایی و روایی نمرات حاصل از ابزارهای پژوهش با استفاده از روش آلفای کرونباخ و تحلیل عامل تاییدی احراز گردید. یافته های حاصل از تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری نشان دادند مدل پیشنهادی پژوهش با داد ه های تجربی برازش مناسبی دارد و اثر مستقیم ادراک دانشجویان از کیفیت فضای دانشگاه بر درگیری تحصیلی و سازگاری آن ها با دانشگاه تایید شد. درگیری تحصیلی نیز بر سازگاری با دانشگاه اثر مستقیم و معنی دار داشت. همچنین یافته ها نشان دادند ادراک از کیفیت فضای دانشگاه با واسطه گری درگیری تحصیلی بر سازگاری دانشجویان با دانشگاه تاثیر غیرمستقیم دارد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که به منظور افرایش احتمال سازگاری دانشجویان با دانشگاه، باید به کیفیت فضای دانشگاه و درگیری تحصیلی آنها توجه شود.

دانشجویان, درگیری تحصیلی, سازگاری با دانشگاه, کیفیت فضای دانشگاه