CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تطبیقی نظام ارزشیابی آموزشی اعضای هیات علمی در دانشگاه های علوم پزشکی ایران

عنوان مقاله: بررسی تطبیقی نظام ارزشیابی آموزشی اعضای هیات علمی در دانشگاه های علوم پزشکی ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJME-21-84_020
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهدی حقیقی - Phd Candidate In Educational Administration, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.
احمد اکبری - Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Bardaskan Branch, Islamic Azad University, Bardaskan, Iran.
مسلم چرابین - Assistant Professor, Department of Studies in Humanities, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.
محمد کریمی - Assistant Professor, Department of Management, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.

خلاصه مقاله:
مقدمه: ارزشیابی آموزشی اعضای هیات علمی یک فرایند مستمر و چند بعدی برای توصیف و اطمینان از کیفیت فعالیت های متنوع آموزشی اساتید است. این مطالعه با هدف بررسی نظام ارزشیابی آموزشی اساتید در برخی دانشگاه های منتخب علوم پزشکی ایران انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی است و از روش مطالعات تطبیقی با استفاده از الگوی جرج بردی در آن استفاده گردید. جامعه آماری شامل ۵ دانشگاه برتر علوم پزشکی ایران بر اساس رتبه بندیQS شامل دانشگاه های علوم پزشکی تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی، شیراز و اصفهان بود و روش نمونه گیری هدفمند بود. ابزار پژوهش پرسش نامه استخراج شده از دستورالعمل ارزشیابی کیفیت عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی برگرفته از آیین نامه ارتقای اعضای هیات علمی دانشگاه ها مصوب سال ۱۳۹۵ بود. نتایج: مهم ترین منابع گردآوری اطلاعات دانشجو، همکار، مدیر گروه و مسوولین دانشکده هستند. رعایت نظم و انضباط، توانایی علمی و آموزشی، کیفیت تدریس، تعامل با دانشجویان و همکاران، رعایت قوانین و مقررات از محورهای مشترک ارزشیابی است. ارزشیابی برای تغییر وضعیت استخدامی، ترفیع سالانه، ارتقای مرتبه اساتید به صورت مشترک استفاده می شود. بازخورد ارزشیابی با ارسال نامه محرمانه به خود استاد است. نمره ارزشیابی کم در پیشرفت شغلی، ارتقای سالیانه، تغییر وضعیت استخدامی، طرح تمام وقتی و تمدید پروانه مطب موثر است. نتیجه گیری: یک نظام ارزشیابی باید بتواند حوزه های مختلف آموزشی، پژوهشی و اجرایی و اهداف عملکردی دانشگاه را پوشش داده و از نظم منطقی پیروی کند. به نظر می رسد متخصصان ارزشیابی اگر نقاط ضعف دانشگاه خود را در این زمینه شناسایی کنند و با استفاده از ارزشیابی کمی و کیفی در کنار استفاده از منابع مختلف و مقایسه با سیستم های ارزشیابی سایر دانشگاه ها مورد بازبینی قرار دهند، منجر به بهبود کیفیت ارزشیابی اساتید خواهد شد.

کلمات کلیدی:
Educational Evaluation System, University of Medical Sciences, Education Transformation Plan, نظام ارزشیابی آموزشی, ارزشیابی استاد, دانشگاه علوم پزشکی, طرح تحول در آموزش

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1575254/