حورا اشرفی فرد - Mashhad University of Medical Sciences
حسین کریمی مونقی - Mashhad University of Medical Sciences
علی عمادزاده - Mashhad University of Medical Sciences
حامد تابش - Mashhad University of Medical Sciences

مقدمه: شرط لازم برای توانمندسازی اعضای هیات علمی دانشکده های پزشکی در زمینه آموزش، طراحی و اجرای برنامه های توانمندسازی موثر و استفاده از روش های آموزشی مناسب است. شناسایی سبک های یادگیری آنان و ارائه دوره های آموزشی بر آن اساس مهم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی سبک های یادگیری اعضای هیات علمی بر اساس نظریه کلب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۷ انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری ۱۳۸ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ مشغول به تدریس بودند و مشمول دوره توانمندسازی حیطه آموزشی سطح یک می شدند. براساس نمونه گیری تمام شماری کلیه این جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه سبک یادگیری کلب ۱/۳ بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری chi-square و Kruskal–Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میزان مشارکت اعضای هیات علمی برابر با ۵/۷۷ درصد بود. سبک های یادگیری اعضای هیات علمی به ترتیب شامل ۵۸ نفر جذب کننده (۸/۵۹ درصد)، ۲۷ نفرهم گرا (۸/۲۷ درصد)، ۹نفر واگرا (۳/۹ درصد)، ۳نفر انطباق یابنده (۱/۳ درصد) بودند. بین سبک های یادگیری غالب (جذب کننده و هم گرا) و متغیر های جمعیت شناختی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین بین سبک های یادگیری در گروه های پایه و بالینی تفاوت آماری معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به سبک یادگیری غالب در این مطالعه پیشنهاد می شود که در دوره های توانمندسازی بیش تر از روش های آموزشی سخنرانی، روش های دیداری و خودآموزی با مطالب خواندنی استفاده شود، اما نباید فراموش کرد که در یک دوره فراگیرانی با سبک های یادگیری گوناگون حضور خواهند داشت که هریک روش یاددهی خاصی طلب می کند. لازم است با توجه به چندگانگی سبک های یادگیری از روش های متنوع یاددهی استفاده شود.

Empowerment, Faculty members, Medical university, Learning styles, سبک یادگیری, توانمندسازی, اعضای هیات علمی, دانشکده پزشکی.