علی اکبر تاج مزینانی - دانشیار سیاست گذاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی (ره)، تهران، ایران
مهدیه لاریجانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی و رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی (ره)، تهران، ایران

سالمندان به عنوان بخش مهمی از افراد جامعه، ممکن است گاها مورد غفلت واقع شوند، حال آنکه مسائل و مشکلات مربوط به سالمندی با افزایش روزافزون جمعیت آنان، بیش از پیش اهمیت می یابد. احتمال می رود طرد اجتماعی سالمندان با افزایش بیماری ها و معلولیت آن ها بیشتر شود. مشکلات و هزینه های ناشی از غفلت در رابطه با سالمندان بویژه سالمندان معلول ضرورت این پژوهش ها را بیشتر می کند. در این مقاله تاثیر معلولیت بر طرد اجتماعی سالمندان با استفاده از روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفته است. پاسخگویان ۳۷۸ نفر می باشد که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده، از میان سالمندان شهر ورامین انتخاب شده اند. نتایج نشان می دهد که بین متغیر معلولیت با مطرودیت اجتماعی رابطه ی معنادار وجود دارد به این معنا که سالمندان معلول در معرض طرد اجتماعی بیشتری قرار دارند. از لحاظ ابعاد مطرودیت اجتماعی هم میانگین مطرودیت در سالمندان معلول و سالم در بعد سیاسی و فرهنگی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد و در بعد اقتصادی یکسان است. در بعد اجتماعی، مطرودیت سالمندان غیر معلول بیشتر از سالمندان معلول است.

سالمند, مطرودیت اجتماعی, معلولیت, مدل اجتماعی معلولیت