امید خزائیان - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی رازپور - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه علم و صنعت ایران

بدنبال وقوع پیشرفتهای پرشتاب فناوری از نیمه دوم قرن بیستم و استفاده گسترده از آنها، زندگی امروز، با تاثیر پذیری شگرف از این تحولات، به میزان بسیارزیادی با سبک زندگی در قرن های گذشته تفاوت پیداکرده است؛ در این میان،جمعی از اندیشمندان حوزه شهرسازی،نظر برآن دارند تا با استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی وشهر الکترونیک،ازطرفی با مشکلات امروز شهرها مقابله کرده و از طرف دیگر، این ابزارها را در جهت ارتقای کیفیت زیست در شهرها هدایت نمود. درهمین راستا، نظریه شهر هوشمند براساس انگاره های شهر الکترونیک ،مجموعه ای از شاخصهای مطلوب سکونت همچون:توسعه پایدار،مشارکت مردمی، تقویت یکپارچگی شهر را پیشنهاد می دهد. دراین مقاله، پس از بیان مفاهیم شهر الکترونیک و شهر هوشمند، به منظور تبیین نقش شهر الکترونیک در دستیابی به شهر هوشمند، ابتدا اصول و پیش شرطهای تحقق شهر هوشمند بیان گردیده و سپس، نقش شهر الکترونیک در دستیابی به هرکدام از آنها و در نتیجه، دستیابی به شهر هوشمند مورد بررسی قرار گرفته است.

شهر الکترونیک، شهر هوشمند،توسعه دانش محور،توسعه پایدار،یکپارچگی شهر،مشارکت مردمی