سازمانها مجموعه ای از عوامل انسانی، ساختاری و فرهنگی هستند که در راستای تحقق هدفهای از پیش تعیین شده در تعاملند. بهره گیری از توانمندیهای افراد و سوق دادن آنها به سوی یک هدف مشترک بی ارتباط با نگرش و سبک مدیریت مدیران نیست. در سازمانهای امروزی توانمندکردن، برانگیختن و مشارکت دادن افراد در امور داخلی یکی از برنامه های حیاتی مدیریت هر مجموعه تلقی میگردد. برخلاف سازمانهای سنتی، سازمانهای امروزی به کارکنانی نیاز دارند که بتوانند تصمیم بگیرند و راه حلهای تازه ای برای مسایل پیدا کنند. با توجه به اهمیت نیروی انسانی در یک سازمان و نقش وی در رشد و تحقق اهداف سازمانی، پرداختن به مبحث بهره وری کارکنان یکی از مهمترین دغدغه های مدیران امروزی است. امروزه بهر هوری، شاخص استفاده مؤثر، مفید و کارا از منابع گوناگون، صرفاً به عنوان یک معیار یا شاخص اقتصادی مطرح نیست، بلکه به عنوان یک فرهنگ و نگرش به کل زندگی است که جنب ههای مختلفی را دربر گرفته و منشاء بسیاری از تغییرات و تحولات اساسی است. افزایش مشاغل مبتنی برخلق و استفاده دانش، جهانی شدن، رقابت، نوآوری موفق، سازمان دهی مجدد، کوچک کردن ساختار و به اشتراک گذاردن بهترین عملکردها همه وهمه مواردی هستند که سازمانها را به سمت پیاده سازی، مدیریت دانش سوق خواهند داد. در این مقاله ابتدا با مفاهیم بهره وری آشنا می شویم، سپس بهره وری نیروی انسانی را مورد بررسی قرار داده و مهمترین عوامل موثر در افزایش و کاهش بهره وری نیروی انسانی را مطرح نموده و پس از تشریح سازمان و بهره وری، مدیریت دانش در بهره وری سازمان را تشریح می نماییم. نتایج حاکی از این است که رشد بهر هوری بر بسیاری از پدیده های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شامل تورم، بهبود سطح زندگی، رشد اقتصادی و قدرت رقابتی اثر گذاشته و از آنها اثر می پذیرد. به این دلیل، بسیاری از کشورها بویژه کشورهای در حال توسعه با انجام سرمایه گذاریهای گسترده به دنبال ارتقا و گسترش بهره وری و در نتیجه دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی هستند.

بهره وری سازمان، بهره وری نیروی انسانی، سازمان های دانشی