پس از انقلاب صنعتی شهرها رشد و توسعه شتاب زداه ای یافتند و این رشد و توسعه که تاکنون نیز ادامه داشته است،آثار زیان باری را برمحیط زیست وروح وجسم انسان ساکن آن وارد ساخته است.در ایران نیز شهرنشینی با روندی سریع وشتابان همراه بوده واین رشد شتابان ،مسائل ومعضلات بسیاری برای شهرهای ایران به دنبال داشته است. دراین میان شهرهای مرزی نیزاز این قاعده مستثنی نبوده اند. ولی شرایط برای شهرهای مرزی نوار غربی کشور متفاوت تر از بقیه شهرهای مرزی کشور می باشد.شرایط خاص شهرهای مرزی نوار غربی بخاطر وقوع جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران می باشدکه این جنگ زمانی رخ می دهد که در جهان از مطرح کردن مفهوم توسعه پایدار حدود ده سال می گذشت.شهر سردشت که یکی از شهرهای مرزی نوار غربی کشور می باشد درآن زمان خیلی تحت تاثیر این جنگ قرار گرفت وصدمات جبران ناپذیری به این شهر وارد شد،که هنوز هم آثار آن درگوشه وکنار شهردیده می شود.در این مقاله سعی برآن شده که ثابت شود روند توسعه شهر مرزی سردشت پایدار نبوده واین شهر دارای بافت آشفته وبدون برنامه ریزی می باشد.

توسعه پایدار،پایداری شهری ،محیط زیست ، سردشت