روح الله صادقی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد
زهرا امام جمعه - استادیار پردیس کشاورزی دانشگاه تهران
رحمت ستوده قره باغ - دانشیار دانشکده فنی دانشگاه تهران
سید محمد علی ابراهیم زاده موسوی - دانشیار پردیس کشاورزی دانشگاه تهران
منوچهر وثوقی - استاد دانشگاه صنعتی شریف

تصفیه و رنگبری محلول­های حاصل از تجزیه نشاسته، مرحله­ای بسیاری مهم در تولید شربت گلوکز است.  در این مقاله سعی شده است امکان استفاده از اولترافیلتراسیون پلی­سولفونی را در صنعت گلوکز مایع بررسی شود.  شربت گلوکز مورد مطالعه از فرایند اسیدی نشاسته ذرت با معادل دکستروز (DE) ۴۱ حاصل می­شود.  در این تحقیق، از غشای پلیمری آلی از جنس پلی­سولفون با قدرت جداسازی (کات آف) ۳۰ کیلو دالتون و مساحت سطح ۷۵/۰ متر مربع و مدول مارپیچی استفاده شد.  فشار انتقال غشایی بهینه برای شربت با بریکس ۴۰ و در سرعت جریان های ۱۰ و ۱۲ لیتر بر دقیقه به ترتیب ۷۲۴ و ۷۹۳ کیلوپاسکال بود و با کاهش بریکس فشار بهینه افزایش پیدا کرد.  سرعت جریان اثر خطی و معنی داری بر افزایش شار عبوری داشت.  شربت حاصل، از لحاظ خواص کیفی بسیار مناسب و کدورت آن کمتر از NTU ۲/۰ بود.  میزان رنگبری غشا برای شربت های با بریکس ۳۰ و ۴۰ به ترتیب ۵۸/۵۶-۶۸/۴۷ و ۳۸/۵۶-۴۸/۴۵ درصد بود.  نتایج آزمایش­ها نشان داد که توان رنگبری غشا با افزایش فشار کاهش پیدا می­کند.  کاهش مقدار نیتروژن ۴/۷۹ درصد بود در حالی که اولترافیلتراسیون اثری بر مقدار خاکستر سولفاته نداشت.

اولترافیلتراسیون, تصفیه, رنگبری, شربت گلوکز, شفاف سازی