شهرام آرین مهر - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی دانشگاه آزاد اسلام
ابوالفضل یحیی آبادی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر
امیر هرتمنی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

دستیابی به نتایج مثبت اقتصادی همچون افزایش کارایی و بهره وری، کاهش کسری بودجه، افزایش اشتغال، بهبود کیفیت کالا و خدمات به عنوان مهمترین نتایج فرآیند کوچک سازی بخش دولتی در اقتصادهای ملی موجب گردیده تا دولت ها با نگرشی جدید در پی انجام اصلاحات ساختاری و مهندسی مجدد اقتصاد کشور خود و در نتیجه خصوصی سازی باشند و از خصوصی سازی بعنوان یکی از راهکارهای توسعه اقتصادی یاد کنند. این دولتها سعی دارند تا با گذر از اقتصاد متمرکز دولتی به اقتصادی که کارکردش بر مبنای سازوکار بازار است و از طریق واگذاری اموری که بخش خصوصی قادر به انجام آن است، به این بخش وسعت عمل بیشتری داده و خود در مقام ناظر، کنترل کننده و هدایت گر ظاهر شوند و با ایجاد محیطی سالم و بستری مناسب برای فعالیت بنگاه های موجود در این بخش موجبات توسعه همه جانبه کشور خود را فراهم سازند. برخلاف مطالعات نسبتا زیادی که به بررسی اثرات خصوصی سازی در سطح خرد انجام شده، تاکنون مطالعات کمی به ارزیابی تجربی سیاست های خصوصی سازی در سطح کلان در کشورهای مختلف پرداخته اند. این مقاله به بررسی اثرات خصوصی سازی بر رشد اقتصادی با کنترل عوامل تعیین کننده رشد کلاسیک، برای کشورهای عضو گروه دی هشت، در دوره ی زمانی 2009 - 1995 ، با استفاده از روش پانل پویا و گشتاورهای تعمیم یافته پرداخته است. در نهایت به این نتیجه می رسیم که برخلاف انتظار، خصوصی سازی تأثیری منفی بر رشد اقتصادی در کشورهای مزبور داشته است.

خصوصی سازی، رشد اقتصادی، پانل پویا، روش گشتاورهای تعمیم یافته GMM ، کشورهای دی هشت