زهره ایزدی یزدان آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی

تحقق جرم، نیاز به سپردن مراحلی (درونی و بیرونی) دارد. مسیر ارتکاب جرم در مراحل میل به ارتکاب و تفکر دررابطه با محاسن و معایب و سپس قصد ارتکاب جرم، بی شک جنبه ی کیفری ندارند. پس از ای سه مرحله، نمود خارجی قصد مجرمانه در رفتار ، ظاهر شده و ترد در صدد عملیات مقدماتی جرم برمی آید و با ورود به عملیات اجرایی، رفتار از حالت «بالقوه» به «بالفعل» تبدیل می شود و شخص مرتکب جرم می شود. بنابراین از این مراحل، آنچه از نظر علم حقوق کیفری اهمیت دارد عملیات مقدماتی و شروع یه اجرا و ارتکاب جرم است.تفکیک و جدا کردن عملیات مقدماتی از شروع به اجرا دارای تاثیرات مهمی است هم در تعقیب متهم هم صدور حکم و هر یک از جرایم ناقص نیز داخل در هر یک از این مراحل قرار می گیرند. از طرفی عملیات مقدماتی فاقد جنبه ی کیفری است (مگر موارد خاص و آن هم با عنوان مجرمانه ی خاص) در مقابل عملیات شروع به اجرای جرم مستحق مجازات است. این جداسازی هر چند ساده نیست اما ضرورت دارد. برای جدا کردن این دو مرحله آموزه هایی در هر نظام حقنوقی وجود دارد تا بتوان با استفاده از آنها مرزبندی دقیقی بین عملیات مقدماتی و شروع به اجرا ایجاد کرده و از عواقب خلط این دو مسیله اجتناب گردد لذا در این پژوهش، نگارنده سعی بر آن دارد که نظریات بیان شده در نظام های حقوقی ایران و کشور آمریکا و کشور فرانسه را با روش توصیفی تحلیلی بیان کرده و معیاری راهگشا بیابد.

حقوق ایران،حقوق آمریکا،حقوق ترانسه،عملیات مقدماتی،شروع به اجرا