ابراهیم عباسی - دانشگاه الزهرا
بابک تیمورپور - موسسه‎ی عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی
منوچهر برجسته ملکی

این پژوهش، به دنبال استفاده از ارزش در معرض ریسک، به عنوان یک معیار اندازه‎گیری ریسک در تشکیل سبد سهام بهینه در بازار بورس تهران است.در این پژوهش ارزش در معرض ریسک محاسبه شده به روش پارامتریک با استفاده از بازده‎های ۱۵ روزه‎ی ۱۰۰ شرکت از تاریخ ۱/۱/۱۳۸۰ تا تاریخ ۱/۹/۱۳۸۶، به عنوان یک محدودیت به مدل سبد سهام مارکویتز، اضافه شده است. با تغییر پارامتر های ارزش در معرض ریسک مورد قبول سرمایه گذار و درصد اطمینان مورد قبول او، سبد‎های بهینه مختلفی تشکیل شده‎اند. نتایج نشان می دهد که افزودن محدودیت ارزش در معرض ریسک به مدل مارکویتز، ممکن است مرز کارا را محدود کرده، آن‎را به یک نقطه تبدیل کند و یا از بین ببرد. نکات قابل توجه در این مقاله، در مقایسه با پژوهش‎های مشابه دیگر، استفاده از اعتبارسنجی بازخورد به شکلی نوین و مطالعه موردی بازار بورس تهران است. طبقه‎بندی JEL: G۱۱, G۳۲

ارزش در معرض ریسک, سبد سهام بهینه, مرز کارا, واریانس