علی ترابیان
بهنوش امین زاده
محمد رضا نیکی ملکی

در این تحقیق از دو راکتور ناپیوسته با عملیات متوالی (SBR) که در مقیاس نیمه صنعتی ساخته شده بود ، جهت حذف بیولوژیکی فسفر استفاده شد . هر دو راکتور در یک سیکل ۱۲ ساعته کار می کردند و راهبری آنها ا طریق یک رایانه صورت می گرفت . از یک راکتور بعنوان شاهد ، بدون مرحله بی هوازی اولیه استفاده شد . در راکتور دیگری شرایط بی هوازی اولیه بدون تغییر در زمان کل واکنش (۵/۹ ساعت ) حهیا گردید . متوسط غلظت فسفر و COD در خوراک ورودی به راکتورها به ترتیب برابر بود با ۵/۷ و ۸۰۰ میلی گرم در لیتر . متوسط راندمان حذف فسفر در راکتور شاهد و راکتور دوم با زمانهای واکنش بی هوازی ۲و۳و۵/۴ ساعت در طی دوره های ۲ ماهه به ترتیب برابر با ۱۶ % و ۲۶% و ۶۴% و ۹۹% بدست آمد . از طرف دیگر افزایش مر لجن از ۵ روز به ۱۰ روز در راکتور با زمان واکنش بی هوازی ۵/۴ ساعت ، باعث کاهش راندمان حذف فسفر از ۹۹% به ۸۷% شد . در کل بررسی نتایج حاصل از عملکرد راکتورها نشان می دهد که از یک طرف با افزایش زمان واکنش بی هوازی ، به دلیل غلبه میکروارگانیزمها حذف کننده فسفر بر سایر گونه ها می توان راندمان حذف فسفر را بالا برد و از طرف دیگر با کنترل دقیق حجم لجن مازاد (عمر لجن) در راندمان حذف اثر مثبت گذاشت .