علیرضا میرزاجانی
احمد قانع
حجت خداپرست شریفی

در این مقاله به جوامع بنتوز در تالاب و برخی خصوصیات آلی آب در ۱۲ رودخانه منتهی به تالاب انزلی پرداخته شده است. ۲۱ ایستگاه در نقاط مختلف حوزه آبخیز تالاب اعم از بالادست - نزدیک شهرها - نزدیک محیط های ورودی به تالاب تعیین شد. با استفاده از شاخص های غنای مارگالف و منهینیک و تنوع سیمسون و شانون و نسبت EPT/C و شاخص بیو لوژیک خانوادگی هیلسنهوف، وضعیت کیفی آب در این ایستگاه ها مورد بررسی شد. شاخص های تنوع وغنا در ایستگاه های رودخانه ای متاثر از شهر رشت کمترین مقدار و در ایستگاه های بالادست رودخانه ای بیشترین مقدار را داشته اند. براساس شاخص زیستی هیلسنهوف، کیفیت آب ایستگاه های مجاور شهرها و بیشتر ایستگاه های نزدیک ورودی تالاب به نسبت ضعیف تا بسیار ضعیف بوده که مبین بار زیاد آلودگی آلی در آنهاست. کیفیت آب در تعداد محدودی از این ایستگاهها بر اساس شاخص مذکور در رتبه خوب ( بین۵/۴ تا ۵ ) قرار داشته که مربوط به ایستگاه های بالادست است. بررسی مقادیر فسفات و نیترات کل نیز مطالب فوق را تایید کرده به طوری که برخی ایستگاه ها تحت تاثیر مناطق شهری از مقادیر بالایی برخوردار بودند. نتایج حاصل از این بررسی نقش شهرها و کاربری های کشاورزی را در افزایش بار آلی رودخانه های منتهی به تالاب و افزایش روند فراغنی شدن تالاب را نشان می دهد که لزوم فناوری پیشرفته و مدیریت هماهنگ در کاهش آلودگی های آلی را طلب می کند.

تالاب انزلی, شاخص بیولوژیک, کفزیان, نمایه تنوع