CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

پیش بینی اثر تغییر اقلیم بر گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii) با استفاده از مدل سازی پراکنش گونه ای به منظور برنامه ریزی حفاظتی

عنوان مقاله: پیش بینی اثر تغییر اقلیم بر گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii) با استفاده از مدل سازی پراکنش گونه ای به منظور برنامه ریزی حفاظتی
شناسه ملی مقاله: JR_JESJ-43-3_009
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

مریم حیدریان آقاخانی - Faculty of Natural Resources, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, I.R. Iran.
رضا تمرتاش - Assistant Prof., Faculty of Natural Resources, Faculty of Natural Resources, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, I.R. Iran.
زینب جعفریان - Associate Prof., Faculty of Natural Resources, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, I.R. Iran.
مصطفی ترکش اصفهانی - Assistant Prof., Faculty of Natural Resources, Isfahan University of Technology, Isfahan, I.R. Iran.
محمدرضا طاطیان - Assistant Prof., Faculty of Natural Resources, Faculty of Natural Resources, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, I.R. Iran.

خلاصه مقاله:
از جمله اثرات مهم تغییر اقلیم بر گیاهان، تغییر در پراکنش جغرافیایی آن هاست. پیش بینی اثر تغییر اقلیم بر پراکنش گونه های گیاهی با ارزش، امری ضروری در راستای حفاظت و مدیریت آنها محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف پیش بینی اثر تغییر اقلیم بر پراکنش جغرافیایی گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii) در استان چهارمحال و بختیاری واقع در زاگرس مرکزی صورت گرفت. پنج روش مدل سازی پراکنش گونه ای، شامل مدل خطی تعمیم یافته، تجزیه و تحلیل طبقه بندی درختی، شبکه عصبی مصنوعی، روش افزایشی تعمیم یافته و جنگل تصادفی در چارچوب روش اجماعی در نرم افزار R مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که به ترتیب بارندگی سالانه و میانگین دمای خشک ترین فصل سال بیشترین سهم را در تعیین مطلوبیت رویشگاه گونه داشتند. ارزیابی مدل ها نشان داد که مدل ها از صحت و دقت قابل قبولی برخوردار هستند و مدل جنگل تصادفی، قابل اعتمادترین مدل برای پیش بینی پراکنش گونه تعیین شد. بررسی اثر تغییر اقلیم تحت سناریو ۵/۴RCP نشان داد که وسعت رویشگاه بلوط ایرانی ۷/۳۵ درصد در سال ۲۰۵۰ کاهش می یابد و در برخی مناطق نیز شاهد بروز مناطق مستعد وقوع گونه خواهیم بود (۴/۶۱ درصد). از نتایج این مطالعه می توان در برنامه ریزی های حفاظتی و اصلاحی گونه بلوط ایرانی استفاده نمود.

کلمات کلیدی:
Chaharmahal & Bakhtiari Province, Central Zagros, Random forest, Ensemble method, Habitat Suitability

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1578531/