زهرا افتخاری - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی
اسماعیل چمنی - عضو هیات علمی گروه علوم باغبانی دانشگاه محقق اردبیلی
محمود باقری خیرآبادی - عضو هیات علمی گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی
فروع الدین زرگرزاده - عضو هیات علمی گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی
مهدی داوری - عضو هیات علمی گروه گیاهپزشکی دانشگاه محقق اردبیلی

در کشت درون­شیشه­ای گیاهان پیازی، وجود آلودگی­های قارچی و باکتریایی از مشکلات اساسی می­باشند که می­توانند کارایی این نوع روش­های تکثیری را تحت تاثیر قرار دهند. به منظور بررسی تاثیر غلظت­های مختلف ترکیبات گیاهی در رفع این قبیل آلودگی­ها از محیط کشت گیاه پیازی لاله واژگون، سه آزمایش به طور جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت­های مختلف اس- کاروون، تیمول و کارواکرول بود. بین تیمارها از لحاظ بازدارندگی از آلودگی­های قارچی و باکتریایی، اختلاف معنی­داری در سطح احتمال پنج درصد وجود داشت، به­طوری­که غلظت  ppm۱۰۰ کارواکرول و  ppm۱۵۰ تیمول بازدارندگی کامل از رشد قارچ Alternaria sp. را نشان داد. همچنین رشد باکتری Pectobacteriumcarotovorum subsp. carotovorumبا چگالی نوری  ۲/۰-۱/۰ در غلظت  ppm۲۰۰ کارواکرول و تیمول و نیز در چگالی نوری ۲ با غلظت  ppm۳۰۰ تیمول و  ppm۴۰۰ کارواکرول به طور کامل متوقف شد. بنابراین به­نظر می­رسد که استفاده از ترکیبات گیاهی تیمول و کارواکرول می­تواند در کنترل آلودگی های قارچی و باکتریایی محیط کشت ریزازدیادی گیاهان پیازی از جمله لاله واژگون مفید واقع شود.  

تیمول, کارواکرول, کشت بافت, گیاهان پیازی, Alternaria sp, Pectobacterium carotovora