فائزه غفاری - کارشناسی بهداشت عمومی
فاطمه توانا - کارشناسی ارشد فناوری مواد غذایی
زهره معمرنژاد - کارشناسی ارشد فناوری مواد غذایی

الکتروریسی روشی موثر، کارآمد و مقرون به صرفه برای تولید نانوالیاف و نانوکامپوزیت از پلیمرهای سنتزی و طبیعی استکه در سال ۱۹۳۴ میلادی اختراع شد. این روش شامل کشش یک محلول پلیمری در یک میدان الکتریکی بالا جهت تولیدنانوالیاف و نانوکامپوزیت است. از روش الکتروریسی در کپسول سازی، ایمن سازی آنزیم، بسته بندی موادغذایی وروکش دارکردن مواد غذایی، کاربردهای پزشکی، فیلتراسیون استفاده می شود. نانوالیاف پلیمری را میتوان به وسیله تکنیکهای متفاوتی مانند کشش ۱، قالب سنتزی ۲، جداسازی فازی ۳، خودآرایی ۱ و الکتروریسی ۵ تولید کرد و مورد استفاده قرار داد.الکتروریسی چند پلیمر در کنار هم تولید نانوکامپوزیت می کند، انواع پلیمرهای طبیعی و سنتزی را میتوان به روشالکتروریسی به نانوالیاف تبدیل کرد. با این وجود پلیمرهای طبیعی به دلیل ویژگی زیست تجزیه پذیر و سازگاری که با محیطزیست دارند، بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، هدف از نگراش این مقاله بررسی تولید نانوالیاف و نانوکامپوزیت با خواصعملکردی (آنتی اکسیدانی، ضدمیکروبی و کیت شناساگر) به روش الکتروریسی است.

الکتروریسی، پلیمر، نانوالیاف، نانوکامپوزیت