محمد هادی خبازان - نویسنده مسئول، شرکت گسترش کشاورزی و دامپروری فردوس پارس، تهران، ایران.
عبداله رضاقلی وند لاهرود - شرکت کشاورزی و دامپروری مگسال، قزوین، ایران
سعید مختارزاده - شرکت گسترش کشاورزی و دامپروری فردوس پارس، تهران، ایران.
حجت اله موسی پور - شرکت گسترش کشاورزی و دامپروری فردوس پارس، تهران، ایران.

در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زنده مانی در بره های خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میش های بلوچی خالص با اسپرم  قوچ های رومانف تلقیح شدند. تمام بره ها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در بره های خالص بلوچی به نسبت دام هادام های آمیخته (۷۵/۳ در برابر  ۵۶/۳، ۰۵/۰>P) بالاتر بود. وزن از شیرگیری، میانگین افزایش وزن روزانه تا زمان شیرگیری و افزایش وزن تا زمان کشتار بره های آمیخته بیش تر بود (۰۵/۰>P) در زمان کشتار، دام هادام های آمیخته دارای وزن مشابه با گروه خالص بودند (۰۸/۰=P) تعداد بره های آمیخته متولد شده، به دلیل استفاده از هورمون در زمان تلقیح میش ها افزایش یافت (۱۳/۱ در برابر یک). زنده مانی بره ها تا زمان قطع شیر در بین دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت. مقدار چربی دنبه و کل چربی بدن در بره های آمیخته کاهش یافت. آمیخته گری باعث افزایش وزن قلب، شش، کبد و بیضه ها در بره های حاصله شد (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج این مطالعه، انجام تلقیح مصنوعی اسپرم رومانف با میش های بلوچی باعث افزایش تعداد بره متولد شده و رشد بره های حاصله تا زمان قطع شیر شد. هم چنین صفات لاشه با کاهش درصد چربی ذخیره شده در بدن بهبود یافت. آمیخته گری به عنوان یک راه کار برای افزایش تولید گوشت در گوسفند بلوچی پیشنهاد می شود.

آمیخته گری, ترکیب لاشه, رشد, رومانف, گوسفند بلوچی