بابک ایرانی کورعباسلو - دانشجوی کارشناسی ارشد رسوبشناسی و سنگشناسی رسوبی
سیدرضا موسوی حرمی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، استاد
اسداله محبوبی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشیار
علی کدخدائی ایلخچی - استادیار دانشگاه تبریز

فرآیندهای دیاژنزی مختلفی کیفیت مخزن آسماری را در میدان کوپال تحت تاثیر قرار داده است. از جمله مهمترین این فرآیندها تشکیل سیمان انیدریت است که به صورت لایهای، پویکیلوتوپیک، پرکننده تخلخل و فراگیر، ندولی و بلورهای پراکنده، پرکننده شکستگی ورگچهای گسترش یافته است. از بین بافتهای مختلف انیدریتی، بافت پویکیلوتوپیک بیشترین تاثیر را بر روی کیفیت مخزنی دارد و باعثکاهش کیفیت مخزنی شده است. اما با توجه به به انحلال پذیری این نوع سیمان، در مراحل بعدی دیاژنز و ایجاد تخلخل ثانویه، کیفیت مخزنی بهبود یافته است. گسترش سیمان انیدریتی، بافتهای مختلف و تاثیر آن بر روی کیفیت مخزنی تحت کنترل سه عامل بافت رسوبی اولیه، تاثیر فرآیندهای دیاژنزی (انحلال، تراکم) و حضور سیالات شور غنی از سولفات است

سازند آسماری، کیفیت مخزنی، بافت های انیدریت، دیاژنز، انحلال