شیوا جوانمردی - دکترای مدیریت آموزشی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
عباس عباس پور - استاد تمام گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

امروزه تغییرات محیطی گسترده و لزوم پاسخگویی مناسب، دانشگاه­ ها را بر آن داشته است که از قالب سنتی و مرسوم خود بیرون آمده و با چابکی ،مسئولیت ­پذیری بیشتر و منعطف­ تر در مسیر تغییر و نوآوری­ گام بردارند؛ چرا که در این صورت قادر به ادامه بقا هستند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تعیین روابط بین مولفه ­ها و زیرمولفه ­های دانشگاه نوآور و در نهایت طراحی الگوی دانشگاه نوآور انجام شده است. روش پژوهش زمینه ­یابی و از طریق پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و اعضای هیات علمی چهار دانشگاه­، تهران و شهید بهشتی (به عنوان دانشگاه های جامع) و علامه طباطبائی و امیرکبیر (به عنوان دانشگاه­های تخصصی) بود که اعضای نمونه با بهره­ گیری از روش نمونه­ گیری تصادفی طبق ه­ای، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل از طریق آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفته که در بخش آمار استنباطی از روش­ های تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری و سایر روش­های مورد نیاز، استفاده شد. با استفاده از نرم ­افزار پی ال اس از طریق تکنیک مدل ­یابی معادلات ساختاری و در ذیل آن تحلیل عاملی تاییدی مرتبه­ ی اول و دوم، یافته ­های به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نهایت مولفه ­ها و زیرمولفه ­های مربوط دانشگاه نوآور مشخص شد. بر اساس نتایج بدست آمده مولفه­ ها و زیرمولفه ­های فردی، گروهی و نهادی موثر بر دانشگاه نوآور شناسایی شد که از بین عوامل فردی، گروهی و نهادی موثر بر دانشگاه نوآور، عامل فردی بیشترین تاثیر را در دانشگاه نوآور داشت؛ همچنین کارکردهای اصلی دانشگاه نوآور شناسایی شد که از میان کارکردهای اصلی دانشگاه نوآور یعنی آموزش، پژوهش، نوآوری و کارآفرینی؛ آموزش بیشترین تاثیر را بر دانشگاه نوآور به خود اختصاص داد.

دانشگاه نوآور, نوآوری, زیست بوم نوآوری, علم, فناوری