زهرا گنجی - گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
سعید محرمی پور - گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

بخشی از جمعیت بید چغندر قند Scrobipalpa ocellatella (Boyd) زمستان­های سخت را به­صورت لارو در بقایای چغندر و سایر پناهگاه­های مناسب سپری می­کند. به­منظور مطالعه توانایی زمستان­گذرانی این حشره، لاروهای سن آخر به­صورت ماهیانه از شهریور تا اسفند ۱۳۹۰ جمع­آوری شدند. تغییرات فصلی در شاخص­های سرماسختی (نقطه انجماد و دمای حداقل کشنده) بید چغندر قند مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین نقطه انجماد لاروهای بید چغندر قند جمع­آوری شده از مزرعه بین ۹۹/۰ ± ۱۵- تا ۹۲/۰ ± ۸/۱۷- درجه سلسیوس در نوسان بود. به­علاوه حدود ۵۰ درصد از لاروهای جمع­آوری شده در مهر ماه پس از ۲۴ ساعت قرار گرفتن در دمای ۱۲- درجه سلسیوس تلف شدند؛ این شاخص به­تدریج کاهش یافته و در بهمن ماه به صفر رسید. دمای حداقل کشنده برای ۵۰ درصد افراد از ۲/۱۳- درجه سلسیوس در مهر ماه به ۴/۱۶- درجه سلسیوس در بهمن رسید. در تمام طول زمستان نقطه انجماد لاروهای زمستان­گذران در ماه­های مختلف اختلاف معنی­داری با هم نشان ندادند. این درحالی است که هم­زمان با کاهش تدریجی دمای هوا، تحمل بید چغندر قند نسبت به سرما افزایش می­یابد.

بید چغندر قند, Scrobipalpa ocellatella, تغییرات فصلی, نقطه انجماد, دمای حداقل کشنده