فاطمه ناصری - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
محمد جوادی پور - دانشیار ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
محمد موحدی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ، پردیس فارابی، دانشگاه تهران ، تهران ، ایران

پیشینه و اهداف: هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر روش آموزش حضوری و مجازی بر یادگیری و یادداری دانش آموزان پسر دوره ابتدایی مدرسه فرهنگ در شهر قم بود.روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بوده است. لازم به ذکر است که در پژوهش حاضر روش نمونه گیری به صورت غیر تصادفی (در دسترس و داوطلبانه) بوده و روش جایگزینی دانش آموزان در گروه های آزمایش به صورت تصادفی بوده است. بر همین اساس، از طرح پژوهش نوع پیش آزمون-پس آزمون استفاده شده است. و داده های تحقیق از طریق آزمون محقق ساخته ، یادگیری و یادداری در درس فارسی را مورد مطالعه قرار داده و تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق نرم افزار SPSS۲۲ صورت پذیرفت.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که در پیش آزمون بین میزان گروه کنترل پیشرفته چرخشی یادگیری دو گروه آموزش حضوری و مجازی تفاوت معناداری مشاهده نمی شود، ولی در پس آزمون بین میزان یادگیری گروه حضوری با میزان یادگیری گروه مجازی تفاوت معناداری مشاهده می شود. به همین ترتیب بین میزان یادداری گروه مجازی با میزان یادداری گروه حضوری تفاوت معناداری مشاهده می شود.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت گه یادگیری مجازی به شرط اجرای درست می تواند بر میزان یادگیری تاثیر مثبتی بگذارد.

یادگیری یادگیری مجازی, یادگیری حضوری, یادداری, آموزش حضوری, آموزش مجازی