جهانگیر عابدی کوپایی - Isfahan University of Technology
امیر زارعی - Isfahan University of Technology
عیسی معروف پور - University of Kurdistan

در دهه­ های اخیر افزایش روزافزون جمعیت، نیازهای انسانی و تغییر الگوهای مصرفی جوامع، برنامه­ریزی و مدیریت منابع آب را بیش ازپیش ایجاب می­کند. از راه کارهای مدیریتی منابع آب زیرزمینی می­توان به جبران این منابع از طریق تغذیه مصنوعی و بهره­برداری با توجه به ظرفیت آبخوان­ها اشاره نمود. منطقه مورد مطالعه، در حوضه آبریز قروه به مساحت ۱۷/۲۳۲ کیلومترمربع واقع شده است. در این پژوهش که در دشت قروه در استان کردستان انجام شده، تعداد نه معیار شامل شیب، کاربری اراضی، ضخامت آبرفت غیراشباع، هدایت هیدرولیکی، فاصله از رودخانه، زمین شناسی، هدایت الکتریکی، قابلیت انتقال آبخوان و پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش ترکیب وزنی-خطی (WLC)، است. وزن­ های وارد شده در این روش،­ توسط فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در نرم افزار Super Decisions استخراج شد. نتایج این روش نشان داد که حدود ۴/۲۳ درصد از کل مساحت دشت و به میزان ۴/۵۴ کیلومترمربع برای انجام عمل تغذیه، دارای ارزش زیادی است و حدود ۱۹ درصد از کل مساحت دشت نامناسب تشخیص داده شد.

Artificial Recharge, Qorveh Plain, GIS, WLC, تغذیه مصنوعی, دشت قروه, سیستم اطلاعات جغرافیایی, WLC.