فاطمه سیفعلی ئی - دانشگاه ایلام

انسان موجودی است که باید اجتماعی زندگی کند. این مسئله را فطرت و خرد همه انسان ها تایید می کند. ایجاد و تداوم روابط صحیح اجتماعی اهمیت بسزایی در هویت یابی افراد، بهبود کیفیت زندگی، شکوفایی نیروها، افزایش بهره وری و درنتیجه سلامت اجتماعی دارد. هدف اصلی این پژوهش تبیین مولفه های سلامت روابط اجتماعی در قرآن کریم و کمک به کاربردی سازی آن در جامعه، متناسب با پیشرفت های علمی گسترده در حوزه علوم اجتماعی و روان شناسی است. رابطه با دیگران بخش اعظم فعالیت های روزانه و معمول افراد را به خود اختصاص می دهد و موفقیت در آن تا حدود زیادی پیش بینی کننده سلامت روان افراد جامعه است؛ ازاین رو پژوهش حاضر می کوشد با استفاده از روش تحلیل محتوا و با شناسایی مولفه های روابط اجتماعی مطلوب، دریچه ای فراروی خواننده گشوده و از این طریق، قدمی در راه گسترش روابط اجتماعی از بعد کمی و ارتقای سطح روابط از بعد کیفی بردارد. یافته ها در سه بخش روان شناختی، هیجانی و اخلاقی به مباحثی مانند خودآگاهی، خودکارآمدی، خودمهارگری، تاب آوری، قاعده طلایی پرداخته و نقش آن ها در سلامت تعاملات اجتماعی را بررسی می کند.

مولفه های سلامت, سلامت روابط اجتماعی, روابط اجتماعی در قرآن کریم, روابط میان فردی