لیلا علی حسین مسلک - گروه روان شناسی، واحد زنجان
قمر کیانی - گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی وهنر، واحد زنجان

زمینه و هدف: رفتارهای تکانشی و اعتیاد که از جمله عنوان رفتارهای پرخطر محسوب می­شوند، دربرگیرنده طیف گسترده ای از رفتارهای رشد نایافته، لذت جویانه و عموما همراه با درجات خطر بالا هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تنظیم شناختی هیجان بر تکانش گری و گرایش به اعتیاد در فرزندان دارای پدر معتاد شهر زنجان انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی تصادفی شده همراه با پیش آزمون-پس آزمون بود. از بین نوجوانان شهر زنجان که پدران آن ها به یکی از انواع مواد مخدر اعتیاد داشتند، ۲۴ نفر انتخاب و به صورت تصادفی (قرعه کشی) در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه­ آزمایش آموزش تنظیم شناختی هیجان را طی ۱۰ جلسه دریافت کرد. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس آمادگی به اعتیاد Weed و همکاران و مقیاس تکانش گری Barrett و همکاران استفاده شد. داده­ها با استفاد از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تحلیل کوواریانس یک­متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: یافته­ها نشان داد که آموزش تنظیم شناختی هیجان بر نمره کلی گرایش به اعتیاد و ابعاد گرایش فردی به اعتیاد و گرایش محیطی به اعتیاد تاثیر معنی داری داشته است (۰۰۱/۰>p)، اما بر گرایش اجتماعی به اعتیاد تاثیر معنی داری نداشته است (۰۵/۰p). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش حاضر، استفاده از آموزش تنظیم شناختی هیجان به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر به منظور بهبود خود کنترلی، تکانش گری و کاهش گرایش به اعتیاد، به نوجوانان پیشنهاد می­شود. واژ­ه­های کلیدی: آموزش، تنظیم شناختی هیجان، گرایش به اعتیاد، تکانش گری، فرزندان معتادان

Education, Cognitive emotion regulation, Addiction tendency, Impulsivity, Children of addicts, آموزش, تنظیم شناختی هیجان, گرایش به اعتیاد, تکانش گری, فرزندان معتادان