امیدوار فرهادیان - هیات علمی گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان
نرجس بختیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد فارغ تحصیل شده
نصرالله محبوبی صوفیانی - هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی محمدی - هیات علمی دانشگاه خلیج فارس

در این تحقیق محتویات روده میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی در منطقه دلوار بوشهر در طی یک دوره پرورش ۱۱۳ روزه با نمونه برداری در فواصل ۱۵روز بررسی گردید. نتایج نشان داد غذای مصنوعی (کنسانتره) بیشترین درصد وزنی روده (روده پیشین، روده میانی و روده پسین) را داشت و سپس به ترتیب دتریت، زئوپلانکتون ، فیتوپلانکتون و درشت کفزیان حضور داشتند. درشت کفزیان در محتویات روده لاروها در آغازدوره پرورش در حالیکه سایر اقلام غذایی در تمام دوره پرورش مشاهده شد. بیشترین حضور دتریت ها در لاروهای ۲۶ و ۴۰ روزه بود و بالاترین میزان فیتوپلانکتون ها در روزهای پایانی دوره درلاروهای ۸۶ روزه بدست آمد. زئوپلانکتون ها در تمام دوره پرورش در بخش های روده تقریبامقادیر یکسان داشت در حالیکه درشت کفزیان فقط در لاروهای ۲۶ روز دیده شد و در روده پیشین و میانی بیشترین بودند. میانگین بیشترین درصد شاخص پری در روده پیشین (۹۵/۰%) و کمترین میزان آن در روده پسین (۲۰/۰%) بدست آمد. رنگ قهوه ای- سبز در بخش ها مختلف روده غالب بودکه می تواند دلیل بر مصرف تولیدات طبیعی موجود در استخر باشد. این مطالعه نشان داد که میزان زیادی از غذای مصرفی میگوی پاسفید از طریق تولیدات طبیعی استخرها تامین می شود. همچنین ، دتریت ها و پلانکتون ها در پرورش میگوی پاسفید اهمیت فراوانی دارد.

Litopenaeus vannamei, Earthen Pond, Gut content, Gut fullness, Color index