تاثیر آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک بتائین دار بر رشد، بقا، مقاومت محیطی و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus)
عنوان مقاله: تاثیر آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک بتائین دار بر رشد، بقا، مقاومت محیطی و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus)
شناسه ملی مقاله: JR_JMST-12-1_004
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_JMST-12-1_004
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم معزی
محمد اسدی
میر مسعود سجادی
ساجده مزارعی
ایمان سوری نژاد
هادی دهقانی
خلاصه مقاله:
مریم معزی
محمد اسدی
میر مسعود سجادی
ساجده مزارعی
ایمان سوری نژاد
هادی دهقانی
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر بتائین بر شاخص های رشد، درصد بقا، مقاومت در برابر تنشهای محیطی شوری (۴۵ و ۱۰ قسمت در هزار)، دما (۴۲ درجه سانتی گراد)، فرمالین (۱۵۰ قسمت در میلیون) و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تیمار غذایی با ۳ تکرار در ۱۲ مخزن ۱۸ لیتری انجام گرفت. تیمارهای غذایی عبارت بودند از ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک (تیمار شاهد)، ناپلیوس آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک (تیمار۱)، ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار ۸/۰درصد جیره) (تیمار۲) و ناپلی آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار ۸/۰درصد جیره) (تیمار ۳). میگوها ۶ بار در روز، هر ۴ ساعت یکبار تغذیه می شدند. نتایج نشان داد که در تیمارهای حاوی بتائین (تیمارهای ۱، ۲ و ۳) رشد و درصد بقای لاروها بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (۰۵/۰> p). در آزمایش های مقاومت به شرایط محیطی نیز تیمارهای حاوی بتائین درصد بقای بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (۰۵/۰> p). تجزیه لاشه بدن میگوها اختلاف معنی داری را از نظر میزان پروتئین، چربی و خاکستر بین تیمارهای مختلف نشان نداد (۰۵/۰
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1587184/