سپیده خطیب حقیقی
حجت خدا پرست

در این تحقیق ۸ ایستگاه واقع در تالاب انزلی بر اساس مجاورت مناطق مسکونی و کشاورزی، رودخانه های ورودی و رودگاهای خروجی انتخاب گردید.نمونه برداری از لایه سطحی آب، بصورت فصلی و هر فصل یکبار به اجرا در آمد. در این بررسی از هر ایستگاه ۳ بار نمونه برداری انجام گرفت و در مجموع ۹۶ نمونه در مدت یکسال در شرایط استریل با دمای ۴ درجه سانتی گراد، در مجاورت یخ و کمتر از ۲۴ ساعت به آزمایشگاه منتقل شد. میزان آلودگی کلیفرمی با روش MPN و برای رشد و شناسایی سایرباکتریها از روش شمارش صفحه ای و از محیط های کشت افترا قی و اختصاصی استفاده گردید.در این مطالعه جنس های مختلف باکتریها از نمونه ها جدا سازی و مورد شناسایی قرار گرفت که عبارت بودند از: اشریشیا کلی ۶۵/۱۹ درصد، شیگلا ۲۱/۱۸ درصد، کلبسیلا ۸۶/۱۷ درصد، پروتئوس ۲۱/۱۳ درصد، آنتروباکتر ۰۷/۱۱ درصد، مورگانلا ۶۵/۹ درصد، سالمونلا۹۲/۳ درصد، سراشیا ۵/۲ درصد، پروویدنسیا ۱۴/۲ درصد و سیتروباکتر ۷۹/۱ درصد از خانواده آنتروباکتریاسه بودند. از خانواده ویبریوناسه جنس ویبریو ۵۵/۴۷ درصد، آئرو موناس ۶۷/۲۸ درصد، پلزیو موناس ۹/۴ درصد بودند واز گروه باکتری های گرم منفی غیر تخمیری، جنس سودموناس ۸۸ /۱۸ درصد بوده است.میزان آلودگی باکتریایی در ۸ ایستگاه مختلف تفاوت معنی دار( P<۰.۰۵) داشت. بیشترین میزان میانگین آلودگی کلیفرمی در تابستان با ۳۶/۱۷۱±۷۱/۱۴۷ تعداد در سانتیمتر مکعب و بیشترین میانگین آلودگی کلیفرم مدفوعی با۱۹/۱۷۳± ۱۲۵/۱۳۵ تعداد در سانتیمتر مکعب تعلق داشت.به طور کلی آلودگی در تابستان بیشتراز بقیه اوقات سال بود و بالا رفتن دما و کاهش حجم آب در تابستان، و در پاییز بارندگی شدید همراه با شستشوی خاک و طغیانی شدن رودخانه ها و تخلیه فاضلاب های سطحی از عوامل مهم در افزایش آلودگی این فصل نسبت به زمستان بوده است. رودخانه پیر بازارو پسیخان و شنبه بازار روگا حجم بالایی از فاضلاب های خانگی و کشاورزی و حیوانی را در بر داشته و بخش غربی تالاب که بزرگترین بخش آن است از کمترین میزان آلودگی بر خوردار بوده است.

آلودگی باکتریایی, آنتروباکتریاسه, ویبریوناسه, سودوموناس و تالاب انزلی